Beyaz Yaka

Kent yaşamının iki yüzlülüğünden sıkılan, serüven peşinde koşmaya karar veren Elizbar'ın yolu bir arkadaşı Curha'nın köyüne düşer ve Hatuta ile karşılaşır. Hayatının aşkıyla. Gelin görün ki, Elizbar Hevsureti köyünün geleneklerine uyum sağlayamaz ve Tiflis'in kalabalığı burnunda tütmeye başlar. Öte yandan bu köy saklı bir köydür. Curha da arkadaşını köyün yerinin Ruslara göstermesinden korkmakta haklıdır. Elbette Elizbar'ın köyden çıkışına izin vermez. Ne yapıp edip köyden kaçmak isteyen Elizbar, gizlice çıkar ve kendisini yüksek dağların arasındaki geniş ormanda bulur. Serüven de burada başlar. Mikheil Cavahişvili usta bir anlatıcı ve hızla akıp giden Beyaz Yaka romanında yoğun felsefi meseleleri yine ustalıkla ele alır. Beyaz Yaka, aşkın, ümidin, ölüm ve esaretin, insanoğlunun kafesleri olan köy ve kentin romanı. MİHEİL CAVAHİŞVİLİ Miheil Cavahişvili, 1880'de Tiflis'in güneyinde yer alan Şerakvaköyünde doğdu. Doğduğunda ailesi bir kan davası yüzünden gizlenmek için Cavahişvili soyadını bırakıp Adamaşvili soyadını almıştı. Yazar ilk öyküsünden itibaren Cavahişvili soyadını kullandı. Miheil Cavahişvili, Gürcistan'ın Rusya imparatorluğu sınırları içinde yer aldığı dönemde muhalif tutumuyla tanınıyordu. Avrupa'ya kaçmak zorunda kalmış, dönünce de sürgüne yollanmıştı. Yazar, 1921'de Bolşevikler tarafından işgal edilmiş olan Gürcistan'ın bağımsızlığını geri kazanması için verilen ulusal mücadelenin önderlerinden biriydi. Bundan dolayı 1923'te tutuklanıp idam cezasına çarptırıldı. Yazarlar Birliği'nin araya girmesiyle altı ay sonra serbest bırakıldı. Miheil Cavahişvili'nin ilk öyküsü "Çançura" 1903 yılında yayımlandı. Yazar 1903-1908 arasında birkaç öykü daha kaleme aldı. Fakat asıl önemli eserlerini 1920'lerde yazdı. On beş yıllık aradan sonra, Orman İnsanı (1923) adlı romanını kaleme aldı. Lambalo ve Kaşa adlı kısa romanını, "Kbaça Geç Kaldı", "Haklı Abdullah", "İki Hüküm", "Toprağın Çağrısı" gibi uzun öykülerini bu yıllarda yazdı. Bu öykülerin dışında, 20 yüzyıl Gürcü edebiyatının Sovyet dışı en iyi romanları sayılan Kvaçi Kvaçantiradze (1924), Cako'nun Mültecileri (1925), Beyaz Yaka (1926), Givi Şaduri (1928) adlı eserlerini de bu yıllarda kaleme aldı.Tarihî romanı Arsena Marabdeli'yi 1930'ların başında tamamladı. Sosyalist gerçekçi roman sayılan Kadının Yükü (1936) yayımlanınca, 1917 Devrimi'ni ele alış biçiminden dolayı Bolşeviklerin ağır eleştirilerine maruz kaldı. Cavahişvili, Büyük Temizlik sırasında tutuklandı ve 30 Eylül 1937'de kurşuna dizildi. Cavahişvili, eserlerinin çoğunu Sovyet döneminde yazmış olmasına karşın, 20 yüzyıl Sovyet dışı Gürcü romanının kurucularından biri sayılır. Önemli romanlarından biri olan Kvaçi Kvaçantiradze Türkçeye çevrildi ve 2017'de Paris Yayınları tarafından Madrabaz Kvaçi adıyla yayımlandı. Yazarın Lambalo ve Kaşa adlı kısa romanı yine aynı yayınevi tarafından 2018'de basıldı. Cavahişvili'nin Türkçeye çevrilen üçüncü romanı olan Beyaz Yaka, Gürcistan'ın kuzeyindeki dağlık Hevsureti bölgesinin 20 yüzyılın başlarındaki toplumsal yaşamını ve sorunlarını ele alır. Roman yazarın başyapıtlarından biri sayılır.