Feride

herkesin bir feride'si vardır ben bilmez miyim herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim bir de kimsesizliği (...) d(erken) yıllar geçer o herhangi bir gün de akşam olur akşam olur sen bana bir bardak çay getirirsin ensenden öperim, o saat bardakta şeker gibi erirsin sen bir yaz güneşisin bakınca gözlerine bir sevinir [bir sevinirsin yüreğinden ansızın okul çocuklarının trampetleri geçer tramvaylar, havai fişekler geçer benim yüreğimde ise hep uzak ki yollar içinden uzun yol otobüsleri, sessiz ırmaklar geçer benim ırmaklarım ırmaklarım benim senin gözlerinden geçer... (Arka Kapak)