Kamusal Şeyler, Özel Şeyler

Siyaset kuramının en önemli ayrımlarından biri olan kamusal / özel ayrımı özellikle liberal kuramcılara göre gayet net bir ayrımdır. Raymond Geuss durumun böyle olmadığını, kamusal ve özelin çoğu durumda iç içe geçtiğini Antik Çağdan çeşitli örneklerle aktarıyor kitabında. Sinoplu Diogenesin antik pazaryerinde, herkesin ortasında bağırarak konuşması, ıslık çalması, mastürbasyon yapması, Jül Sezarın kamusal yetkisini kullanarak Senatoyu lağvetmek için Rubikonu geçmesi, Augustinusun kamusal hayattan geri çekilerek tinselliği üzerine düşünmek için inzivaya çekilmesi örnekleri üzerinden, günümüzde her bireyin özel hayatına verilen önceliğin ve modern liberalizmin sorunlu yanlarına ışık tutuyor. Tadımlık Kamusal ve özel arasında net bir ayrım olduğu ve bu ayrımın halen büyük bir felsefi ve siyasi öneme sahip olduğu görüşü9, yalnızca birkaç felsefecinin korumaya çalıştığı bir düşünce değil, günlük siyasi tartışmalara dahi iyice yerleşmiş bir görüş. Bu genel ayrım üzerine birkaç farklı görüş bulunmaktadır. Bu suretle, bazıları kamusal alanda kullanıma uygun olan değerlendirici kavramların, özel alanda kullanıma uygun olanlardan farklı olduğunu düşünmüştür. Kamusal alanda iyi, doğru, değerli (ve karşılığında kötü, yanlış ve baş belası) olduğuna hükmedilen şeyler, özel alanda iyi olanlardan çok farklı standartlara göre değerlendirilmelidir. Belli bir eylem biçimi veya seçim için geçerli nedenler gösterme standartlarının ve süreçlerinin ve bu nedenlerin geçerliliği konusunda ikna edilmesi gereken izleyicilerin genelde meselenin özel mi, (örneğin bireysel tüketim için yiyecek satın alımı) yoksa kamusal mı (belediyeye ait metroya yeni trenlerin veya donanmaya yeni denizaltılarının alımı) olduğuna göre farklılık gösterdiği düşünülür. Son olarak, [bu iki alanda] meşru olarak kullanılabilecek yöntemler ve araçlar arasında da bir dizi karakteristik fark olduğu da sık sık düşünülür: Kamusal alanda gerçekleşen belli eylem türlerinde, gerektiği şekilde tayin edilmiş siyasi otoriteler belli bir talimata uyulmasını sağlamak için, özel bağlamlarda bireyler tarafından yapıldığında asla kabul görmeyecek biçimde doğrudan bedensel baskı (kapatma, hapsetme, idam, vs) uygulayabilir veya uygulamakla tehdit edebilirler.