Kozasız Kelebekler

içimde bağır bağır dolanan ağıtlar sussa belki ağlarım kallavi bir şiir okurken bulutları rüzgarın kirpiklerine bağlarım belki ipini ütopyasını yitirmiş Filistinli bir çocuğun eline tutuşturup serin bir yel misali içini ferahlatabilirim ah şu içimdeki ağıtlar bir sussa inanacağım dünyalıların kardeş olduğuna Habil ile Kâbil düşmese aklıma kağıdı görünce nutku tutulmasa kalemin kim bilir Kerkük türkülerini nasıl anlatacak sözcükler ılık ılık dolarken Hakkarili bir çocuğun huzursuz uykusuna güzel şeyler dökülecek dilimden de ah şu içimdeki ağıtlar bir sussa ve ben gönül dolusu ağlayabilsem sevinçlerime