Polemos

Mükemmel bir için mükemmel bir dışla kaplı olması ancak ve ancak insanlar için hayranlık verici bir etki meydana getirir. Ancak mekanlar için, mükemmel bir içle mükemmel bir dış yalnız ve yalnız sıradanlık sağlar. Mekanlar için mükemmel bir içle sıradan bir dışın birlikteliğidir hayranlık verici bir etki meydana getirecek olan. Zekaya öyle geliyordu ki Kant, tek bir cümleyle ifade edebileceği bir çok düşünceyi sırf kendinden sonraki yüzyıllarda dünyaya gelecek okurlara inat uzun mu uzun ve karanlık mı karanlık cümlelerle ifade ediyor, okuyucuya yaşattığı bu işkence ona büyük haz veriyordu. Polemos bu olayda çıkaracağı çok dersler olduğunu kavramış olacak ki, ilerleyen günlerde bunun üzerine çok kafa patlatmış üstadı Heidegger ve onun o güzelim gümüş kadehinden yardım alarak varlığını nesneleştirmiş ve aldığı küçük miktardaki ilk borcu temellendirip meşrulaştırmak için şu sonuca ulaşmıştı: Yahudi tüccar senedi zayi ettiğini iddia ettiğinde ise tediyede bulunan Süleyman kendisine senedin iptalini ve borcun sukutunu mübeyyiz, resmen tanzim veya usulen tasdik edilmiş bir ilmuhaber vermeye alacaklıyı mecbur etti. Davud ve ev sahibi arasında böyle muayyen bir zaman bulunmadığı için beher ayın mürurundan sonra verilmek için anlaştılar. Sırf bakkallar yüzünden de Kantla ters düşmüştü. Ona karşı çıkmış, sözlerinin ve tespitlerinin çok ağır olduğunu, bakkalları savunmak adına, Kanta sarf etmişti. Bakkalın dürüst olması Kanta göre ödeve uygundu ama ödevden dolayı değildi. () Rilke borcu burada ıskalamıştır, Bay Mrazın Gülüşü adlı hikayesinden daha dikkat çekici olan garip isimli Bubna-Bubnayı atlayarak edebiyat tarihini unutulmaz bir hikayeden mahrum bırakıp kimsenin haberi dahi olmayan sıradan bir hikayeyle yetinmek zorunda kalmıştır. II. Rainer olan Rainer Werner Fassbinder ise bir yerde Borçlular ve Alacaklılar adlı bir film üzerine çalışacağını söyler ama onun da ömrü yetmemiştir. En ilgincine de Marcel Duchampın günlüğünde rastladım. Borcun kitabını yazmaya yıllarını veren Polemosun hikayesi: Diğer roman kişilerinin birbirleriyle olmayan ama Polemosla olan ilişkilerinden örülen bir ağ. Polemos öyle sıradan biri değildir, onun zekice düşünme ve eyleme süreçlerine, Veyneden Freuda, Herakleitostan Pascala, Burckhardttan Sontaga, T. Bernhardttan Adornoya, Fryedan Derridaya, Saussureden Joycea uzanan lezzetleri yazarlarımızın bölüm başlarına eşlikçi koyuşları Polemosun sergüzeştini izlemeye adeta okuru teşvik ediyor. Metin içinde resmi geçit yapan Vergiliuslar, Diderotlar, Marxlar, Leninler, Keynesler cabası. Metnin ana gövdesinin yanında İlaveler, Gözden Çıkarılmış Kısımlar ve Diğerleri kapsamında, yemek tariflerinden tren tarifesine, kitap sayfası fotokopisinden kimisi gönderme içeren şiirlere, mektuptan kullanım kılavuzuna, krokiden prospektüse envai çeşit sayfalar okuru baştan çıkaracak, has okurun da aklını çelecek nitelikte. Romanın bu haliyle bir mecmua hali alması ve içerdiği ironi ile Tutunamayanları yad edecek okurlar da çıkacaktır kuşkusuz.