Sütdili

Son Artık ben gidiyorum Tetikte bekliyor hareket memuru Dudakbükenler felçler unutanlar yani kimse yok Söz veriyorum bir daha bakmayacağım ardıma Makinist bey ama lütfen bekle bir dakika Sağlık sokak biraz uzakta Belki karanfil kalmamıştır çiçek dükkanında Ne yapalım kimse yok işte (kimse) makas kırmaya Gözyaşı yasaksa yağmur da mı yağmaz bu kente Garlar hep böyle ha ne çok kalabalık Demek hep özlem var Hiç ayrılmayan bir konuk gibi burda Bak bilet soruyor üniforma Beni bırakma